Rozdział 15

*Oczyma Kelly*

Rano obudziłam się o 11:00. Louisa nie było w łóżku. Od razu pomyślałam, że jest w kuchni. Wygramoliłam się z łóżka i podeszłam do szafy. Wybrałam to i ruszyłam w kierunku łazienki. 

Włosy zostawiłam rozpuszczone, wpięłam do nich kokardę i zrobiłam lekki makijaż.

Następnie udałam się do kuchni. Ku mojemu zdziwieniu nikogo nie było w domu. Zrobiłam sobie śniadanie i herbatę. Po kilku minutach do domu weszli chłopcy i reszta. 

- Gdzie byliście ?- zapytałam

- Byliśmy na zakupach- odpowiedzieli chórem

- Czemu mnie nie wzięliście ?- udałam, że jestem smutna

- Długo spałaś i nie chciałem cię budzić- powiedział Lou

Odpuściłam im i powiedziałam zbliżając się do toreb :

-  Coś dużo tych toreb. Co kupiliście ?

- Nic !- krzyknęła Sally chowając torby za siebie

- Coś się stało ?- zapytałam zdziwiona

Wtedy wszyscy razem krzyknęli :

- Wszystkiego najlepszego !

No tak. dzisiaj moje urodziny !

- Dziękuję wam- powiedziałam przytulając ich. 

Zaczęłam rozpakowywać prezenty. Od Harrego dostałam koszulę, od Liama buty, od Nialla bluzę, od Zayna szorty, a od dziewczyn tablet. Louis zaskoczył mnie najbardziej. Dostałam od niego naszyjnik z napisem forever love.

- Gdzie druga część ?- zapytałam

- Mam ją tutaj - powiedział wyciągając drugą część z kieszeni.

Założył mi naszyjnik, a ja pocałowałam go w policzek.

- Dziękuję- szepnęłam

Wszyscy usiedli do stołu i zaczęli jeść tort. To były najlepsze urodziny jakie mogłam sobie wymarzyć.

- Mamy dla ciebie coś jeszcze- powiedziała Sally

- Naprawdę ? Nie musieliście- powiedziałam rumieniąc się

- Oj tam, Oj tam

- Idziemy na imprezę urodzinową- powiedział Harry

- To super ! Chodźmy się szykować- powiedziałam z entuzjazmem

Razem z przyjaciółkami udałam się do góry przygotować się na imprezy. Po dłuższym namyśle wybrałam tą sukienkę. Dziewczyny również były gotowe, więc mogliśmy ruszać. Około 18:00 byliśmy przed klubem. Weszliśmy do środka. Było tam naprawdę wiele osób. Po około 2 godzinach impreza rozkręciła się. Do klubu niespodziewanie wpadł Brandon. Było od niego czuć alkoholem na kilometr. Zaczęłam się bać.

- Myślałaś, że cię nie znajdę ?- krzyknął w moją stronę i chwiejnym krokiem zbliżał się do mnie.

- Jesteś pijany ! odsuń się ode mnie !- krzyknęłam mu prosto w twarz

Ludzie schodzili mu z drogi. Wzrokiem zaczęłam szukać Louisa. W tym czasie Brandon stanął tuż obok mnie. Próbowałam się cofnąć, ale ściana mi w tym przeszkodziła. Modliłam się, żeby Lou był teraz ze mną.

- Już nie uciekniesz - powiedział i wymierzył mi cios w policzek.

Syknęłam z bólu.. Jacyś kumple Brandona trzymali moje przyjaciółki tak, by nie mogły się ruszyć. Mindy udało się zadzwonić na policję. Do klubu wszedł rozbawiony Lou z chłpakami, ale kiedy mnie zobaczył, przeraził się i krzyknął :

- Odwal się od mojej dziewczyny !

Brandon rzucił się na mojego chłopaka z pięściami . Koledzy Brandona widząc to, uciekli, dzięki temu dziewczyny były wolne.

- Nic ci nie jest ?!- mówiły

- Nie

Harry, Liam, Zayn i Niall próbowali pomóc Lou. Czułam się okropnie wiedząc, że nie mogę nic zrobić. Policja przyjechała w dobrym momencie i zabrała Brandona. Podbiegłam do Louisa, przytuliłam go z całych sił i uroniłam kilka łez.

- Kocham cię- szepnął mi do ucha

- Ja ciebie też- odpowiedziałam 

-  Wracajmy do domu- powiedziałam mu

Wszyscy wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w kierunku domu. 

*w domu*  

Nikt nie odezwał się ani słowem. Chciałam to jakoś przerwać dlatego powiedziałam :

- Przepraszam was

- Nie masz za co- powiedzieli zgodnie

- Dzięki

Byłam wykończona dzisiejszym dniem dlatego położyłam się do łóżka i zasnęłam.

---------------------------------------------------------------------------------------

Nie było 3 komentarzy, ale postanowiłam napisać rozdział.

KOMENTUJCIE I DODAWAJCIE SIĘ DO OBSERWATORÓW, ZALEŻY MI NA TYM.

Piszcie czy podoba wam się ten rozdział.